Znakiem rozpoznawczym zaawansowanej twórczości Van Gogha są żywe, czyste barwy, gruba faktura i niespokojna, falująca linia prowadzenia pędzla. W muzeum jednak można zobaczyć także pierwsze jego dzieła, które cechuje bardzo ciemny, niemal „ziemisty” koloryt, w tym powszechnie znane „Buty” (1886). Tematyka obrazów van Gogha

Produkt Głównie w magazynie. Produkt najczęściej sprzedawany jest po cenie PLN . Należy do kategorii Kategorie | Dekoracje | Dekor... pełny opis » Krótki opisProdukt Głównie w magazynie. Produkt najczęściej sprzedawany jest po cenie PLN . Należy do kategorii Kategorie | Dekoracje | Dekoracje ścienne | Obrazy, plakaty, tabliczki | Obrazy. Ma świetne recenzje. Zwykła cena: PLN Producent: Fedkolor ID: Na jego obrazach kolory mają decydujące znaczenie i to one nadają dziełom niesamowity klimat. Nic dziwnego – Vincent van Gogh, bo o nim mowa, bawił się barwami. Teraz jego obrazy mogą zdobić Twoje mieszkanie! Stwórz wyjątkową kolekcję, w której otoczeniu życie nabierze nowego, pełnego smaku. Obraz został wydrukowany na płótnie bawełnianym, naciągniętym na drewnianą ramę. Obraz ma również zadrukowane krawędzie, dzięki czemu nie wymaga dodatkowego obramowania. info_outline Sprawdź dostępność najlepiej sprzedający się

Media in category "Portrait of Dr. Gachet by Vincent van Gogh (Musée d'Orsay)" The following 9 files are in this category, out of 9 total. Portrait of Dr. Gachet (second version).jpg 445 × 525; 55 KB Vincent van Gogh - Pokój van Gogha w Arles (III) - 1889r. Oprócz trzech obrazów powstały również dwa szkice związane z tym tematem, zamieszczone przez van Gogha w listach do Paula Gauguina i brata Pokój van Gogha w Arles (w oryginale dosł: Sypialnia van Gogha) to jedna z najbardziej znanych prac artysty. Żywe kolory, niezwykła perspektywa i znajoma treść sprawiają, że jest on nie tylko jednym z najbardziej znanych prac van Gogha, ale też zaliczanym przez niego samego do jego ulubionych zarówno obrazów, jak i szkiców, była sypialnia artysty w domu znanym jako "Żółty Dom", położonym przy placu Place Lamartine 2 w Arles. W otwartych z prawej strony drzwiach widać schody prowadzące na piętro; drzwi z prawej prowadziły do pokoju Gauguina. Pokój nie był prostokątny, ale miał kształt trapezu z kątem rozwartym z lewej strony ściany frontowej i ostrym – z prawejO trzeciej wersji van Gogh wspomina w liście do brata z 28 września 1889: "Wkrótce wyślę ci małe płótna z czterema czy pięcioma pracami, które chcę dać matce i naszej siostrze. Prace te właśnie schną, mają rozmiar od 10 do 12 i są to małe kopie "Pola zboża z cyprysami”, "Cyprysów”, "Oliwek”, "Żniwiarza” i "Sypialni” oraz mój mały autoportret" Obrazy w obrazieSeria obrazów oraz szkiców z Sypialnią jest niezwykła z kilku powodów: jest ona jedynym przykładem, kiedy van Gogh cytuje na obrazie inne swoje obrazy, a także dlatego, iż przedstawiony pokój służył mu nie tylko jako sypialnia, ale jako studio. Van Gogh powiesił w "Żółtym domu" wiele swoich obrazów, które wówczas namalował. Jeśli chodzi o cytowane obrazy, to wszystkie wersje różnią się tu między sobą: na szkicu znajdujacym się w liście do brata zacytowane są następujące obrazy: nad łóżkiem – Portret matki artysty, na ścianie od lewej: Portret Eugene’a Bocha (prawdopodobnie) i obraz trudny do zidentyfikowania, na szkicu w liście do Gauguina: nad łóżkiem – Skały (prawdopodobnie), na ścianie od lewej: obraz trudny do zidentyfikowania i Portret Eugene’a Bocha (prawdopodobnie), Pokój van Gogha w Arles (wersja I): nad łóżkiem – Skały (prawdopodobnie), na ścianie od lewej: Portret Eugene’a Bocha i Portret Millieta. Pokój van Gogha w Arles (wersja II): nad łóżkiem – Skały (prawdopodobnie), na ścianie od lewej: Autoportret (prawdopodobnie) i obraz trudny do zidentyfikowania. Pokój van Gogha w Arles (wersja III): nad łóżkiem – obraz trudny do zidentyfikowania, na ścianie od lewej: Autoportret i obraz trudny do zidentyfikowania. InterpretacjaSwoje krzesło, które było w rzeczywistości białe, van Gogh zdecydował się namalować w kolorze żółtym, który kojarzył mu się ze słońcem, ciepłem i szczęściem. Również białym ścianom pokoju nadał kolor jasnofioletowy, bo ten lepiej korespondował z zielonym kolorem okna i żółtym łóżka. W wersji drugiej dzieła podłoga i łóżko namalowane zostały niespokojnymi liniami, wbrew założeniu, że obraz ma wywoływać uczucie spokoju dla umysłu i wyobraźni, w wersji trzeciej panuje natomiast nastrój wyczekiwania, jaki towarzyszył van Goghowi w związku ze spodziewanym przyjazdem do Arles Gauguina w październiku 1888. Malowidło symbolizuje nadzieję van Gogha na stworzenie w "Żółtym Domu" bazy dla kolonii założonej atmosfery spokoju mającej emanować z obrazu, ostateczny kształt dzieła nie wywołuje zapowiadanego efektu. Przedmioty stoją w stosunku do siebie w nieładzie, a każdy z nich wydaje się być odizolowany od pozostałych. Niepokojące są skrócenia przedmiotów, pochylona podłoga, jakby miała za chwilę runąć, ustawione skośnie meble (stolik z miednicą i krzesła), krzywo wiszące obrazki na ścianie. Ta dwuznaczna atmosfera tworzy widoczne napięcie między wewnętrzną tęsknotą van Gogha za bezpiecznym i przytulnym domem, której rzeczywistość nie była w stanie mu dać a osamotnieniem, poczuciem opuszczenia i wyobcowania, które było silniejsze. > pan> Plakat Obraz olejny Van gogha sztuka estetyczna. Stan. Nowy. 58, 00 zł. 80,00 zł z dostawą. Produkt: Plakat Obraz olejny Van gogha sztuka estetyczna. dostawa za 21 – 31 dni. dodaj do koszyka. Firma.
Jaqubek04 Na pierwszym planie jest drewniane krzeslo , z tylu widac tlo koloru niebieskiego krzeslo jest brązowe , przechodzi w odcienie zoltego 3 votes Thanks 3
Autoportret z zabandażowanym uchem ( hol. Zelfportret met verbonden oor, ang. Self-Portrait with Bandaged Ear) [2] – obraz olejny namalowany w 1889 przez holenderskiego malarza Vincenta van Gogha, znajdujący się w Courtauld Gallery w Londynie. Dzieło powstało w okresie współpracy van Gogha z francuskim malarzem Paulem Gauguinem.
Witajcie! Dzisiejszy post będzie o sławnym krześle… Ale TO krzesło, pojawi się dopiero jako pointa całej historii… Bo historię zaczniemy od innego krzesła, które jest , powiedzmy “dziadkiem” krzesła WISHBONE- i to sławnym dziadkiem! Będzie więc to historia rodzinna. Lubicie takie historie, prawda? No więc, posłuchajcie! Czy znacie krzesło, które zyskało swą sławę dzięki obrazom, których jest bohaterem? Jeśli nie to zapraszam Was do najsławniejszego pokoju na świecie- sypialni holenderskiego mistrza postimpresjonizmu, człowieka tyleż genialnego co szalonego (podejrzewam nawet, że ceną za geniusz artysty zbyt często bywa utrata zdrowego rozsądku!). W maju 1888 roku Van Gogh zamieszkuje w żółtym domu przy placu Lamartine’a. Usytuowanie wynajmowanego pokoju sprawia, że pokój bez przerwy zalany jest słońcem- stąd jaskrawe kolory jakich użył malarz. Vincent van Gogh (1853-1890) namalował trzy wersje obrazu zatytułowanego The bedroom: The bedroom I ( r., olej na płótnie, 72×90 cm, Van Gogh Museum, Amsterdam) The bedroom II ( r., olej na płótnie, 72×90 cm, Art Institute of Chicago ) The bedroom III (koniec IX. 1889 r., olej na płótnie, 57,5×74 cm, Musee d’Orsay, Paryż) *** Inspiracja jest nieskończonym źródłem- jest dla każdego, zawsze i wszędzie! Poniżej dzieło Roya Lichtensteina (1923-1997r.)- popartowa wersja dzieła Van Gogha i jedyny “cytat” z malarstwa wzięty przez nie mniej sławnego autora. (1992, ojej i magna-rodzaj farby akrylowej, na płótnie; kolekcja prywatna) Znalazłam także inspirowaną obrazem instalację The Most Famous Room in the World, o której możecie poczytać tutaj. Również mnie, jako dziecię młode, dzieło to skłoniło do małej “wprawki” w rysunku. ;P (kredki ołówkowe na brystolu ;))) Motyw (pustego zazwyczaj) krzesła był nieustannie obecny w wyobraźni, na obrazach i rysunkach Van Gogha: Łatwo można dostrzec, że wszystkie krzesła z obrazów Van Gogha mają wyplatane siedziska. Przedmioty wyplatane z sitowia znane są w Europie i Stanach Zjednoczonych od stuleci. Historia krzeseł z siedziskiem wyplatanym we wzór koperty najprawdopodobniej zaczęła się w XVIII/XIXw. Krzesła te nazywane rush seat chairs nieodmiennie kojarzone były ze stylem wiejskim. Współczesną wersję krzeseł inspirowanych tymi z obrazów Van Gogha oferuje angielski Habitat: Duński projektant Børge Mogensen (1914-1972 r.) zaprojektował swoją wersję nazwaną J39 Shaker Chair w 1944 roku: źródło W 1949 roku kolejny duński designer, Hans Wegner (1914-2007 r.) zaprojektował chyba najbardziej sławne krzesło z plecionym siedziskiem- Y Chair inaczej zwane Wishbone Chair: Oryginalnie, drewniana rama krzesła wykonana była z teaku, obecnie produkowana jest w szerokiej gamie rodzajów drewna- klon, jesion, buk, dąb, wiśnia, orzech, a także malowana na różne kolory. Siedzisko również może mieć różną barwę. Powoduje to, że dostępnych jest ponad 150 wersji krzesła. Jeśli chcecie poczytać o skomplikowanym i długotrwałym procesie produkcji krzeseł, oraz dowiedzieć się jak powstaje plecionka- zajrzyjcie koniecznie tutaj! Na koniec zostawiam Was z pięknymi zdjęciami i pytaniem retorycznym: Czy Van Gogh malowałby na swoich obrazach krzesło Wishbone ? zdjęcia pochodzą ze stron 1 2 3 4 Uściski! Tak. Po kłótni z malarzem Paulem Gauguinem van Gogh wrócił do domu i odciął żyletką część lewego ucha. Następnie owinął ucho chustą i podarował je kobiecie jako „prezent”. Ciekawe fakty dotyczące Vincenta van Gogha. Miał taką obsesję na punkcie malarstwa, że często nie jadł. W rezultacie miał zły stan zdrowia. Vincent van Gogh (1853-1890) to jedna z najbardziej znanych postaci w historii sztuki. Pomimo tragicznie przerwanej kariery i braku uznania za jego życia, jego obrazy są obecnie postrzegane jako jedne z najpiękniejszych dzieł sztuki, jakie kiedykolwiek powstały. Muzeum Van Gogha w Amsterdamie zabrało ostatnio do domu nagrodę „Najlepszego Muzeum” w ramach światowej Niezwykłe nagrody miejsca (otrzymując ponad 6,000 głosów), nigdy nie było lepszego czasu na zbadanie pracy Van Gogha. Od rozgwieżdżonych nocy po spektakularne słoneczniki — oto przewodnik po najsłynniejszych obrazach Van Gogha i tym, co czyni je tak wyjątkowymi. Gwiaździsta noc (1889)Gwiaździsta noc nad Rodanem (1888)Słoneczniki (1888)Autoportret (1889)Zjadacze ziemniaków (1885)Pole pszenicy z wronami (1890)Kwiaty migdałów (1888-1890)Irysy (1889)Autoportret z zabandażowanym uchem (1889)Sypialnia w Arles (1888)Taras kawiarni w nocy (1888) Gwiaździsta noc (1889) Co sprawia, że ​​ten obraz jest sławny? Gwieździsta noc prawdopodobnie znajdzie się na szczycie każdej listy, jeśli chodzi o nazywanie najsłynniejszych dzieł Van Gogha. Znajdziesz go na plakatach, nowatorskich skarpetkach, torbach na zakupy, tłach komputerowych, wytatuowanych ramionach – co tylko chcesz. Znajdziesz go również na ścianach Museum of Modern Art w Nowym Jorku, gdzie jest jednym z najbardziej przyciągających uwagę muzeum (co naprawdę dużo mówi, biorąc pod uwagę ilość inne niesamowite obrazy obecne w kolekcji MoMA).Gwieździsta noc to nie tylko jeden z najpopularniejszych obrazów Van Gogha; to jedno z najbardziej kultowych dzieł sztuki, jakie istnieją. Spektakularne, wirujące nocne niebo, wypełnione spiralami w stylu ekspresjonistycznym, do dziś wzbudza silne emocje wśród widzów. Jaka jest historia tła? Chociaż ten post dotyczy słynnych obrazów Van Gogha, a nie biografii samego artysty, jego życia nie można pominąć pisząc o swojej sztuce. Van Gogh dobrowolnie zameldował się w szpitalu psychiatrycznym w Saint-Rémy-de-Provence w 1889 roku, kilka miesięcy po niesławnym epizodzie, w którym okaleczył lewe ucho. Ten obraz powstał na podstawie widoku z jego okna w krytycy sztuki teoretyzują, że obraz powstał w stanie wzburzenia, co znajduje odzwierciedlenie w niemal halucynacyjnej naturze dzieła i potencjalnie poparte faktem, że Van Gogh doznał drugiego załamania zaledwie miesiąc po Gwieździsta noc zostało zakończone. Mimo że jest obecnie uważany za jedno z najcenniejszych dzieł sztuki w historii, wydaje się, że Van Gogh osobiście uważał ten obraz za nieudany eksperyment. Został tylko krótko wymieniony w liście do jego brata Theo jako „nocne studium”, kilka miesięcy po tym, jak został już namalowany. Później postanowił nie wysyłać obrazu do Holandii (stwierdzając, że zdecydowanie wolał inne prace) i ostatecznie nazwał swoje arcydzieło „porażką” w liście do kolegi malarza Émile'a Bernarda. Gdzie jest Gwiaździsta Noc? 📍 Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Nowy Jork. Gwiaździsta noc nad Rodanem (1888) Co sprawia, że ​​ten obraz jest sławny? Kiedy ludzie odnoszą się do „Gwiaździstej nocy”, zwykle mają na myśli pierwszy obraz na tej liście – ale równie dobrze mogliby mówić o Gwiaździsta noc nad Rodanem zamiast. Podobnie uderzający w przedstawieniu nocnego nieba (choć ma mniej spiral), ten obraz daje nieco spokojniejsze wrażenie niż jego odpowiednik, ale zawiera klasyczną paletę kolorów, z której Van Gogh stał się znany. Jaka jest historia tła? Van Gogh wydaje się być szczególnie zauroczony nocnym niebem i gazowym oświetleniem widocznym na wodzie w Arles. Był na tyle podekscytowany obrazem, że dołączył szkic do swojego przyjaciela, malarza Eugène'a Bocha, a praca została wystawiona publicznie w 1889 roku w Société des Artistes Indépendants w jednym z wielu listów, które napisał do swojego brata Theo, opisał obraz z niemal miłosnymi szczegółami, opisując go jako „…gwiaździste niebo malowane nocą, a właściwie pod strumieniem gazu. Niebo jest seledynowe, woda jest błękitna, a ziemia fioletoworóżowa. Miasto jest niebiesko-fioletowe. Gaz jest żółty, a odbicia są rdzawozłote przechodzące w zielono-brązowy. Na akwamarynowym polu nieba Wielki Niedźwiedź jest mieniący się zielenią i różem, którego dyskretna bladość kontrastuje z brutalnym złotem gazu. Na pierwszym planie dwie kolorowe figurki zakochanych.” Gdzie jest gwiaździsta noc nad Rodanem? 📍 Musee d'Orsay, Paryż. Słoneczniki (1888) Co sprawia, że ​​te obrazy są sławne? Słoneczniks to nie tylko jeden obraz, ale w rzeczywistości dwie całe serie wielu obrazów słoneczników. Przez większość czasu, gdy ktoś odnosi się do „Słoneczników” Van Gogha, mówi o serii, którą stworzył w Arles, składającej się z czterech początkowych wersji i trzech powtórzeń tego samego znane są „Paris Sunflowers”, które stworzył mieszkając ze swoim bratem w Paryżu w latach 1886-1888. Mniej triumfalne i nie w pełni kwitnące, te słoneczniki są jednak dość spektakularne i można je znaleźć w muzeach, w tym w The Met w Nowym Jorku, Muzeum Kröller-Müller i (oczywiście) Muzeum Van Gogha w Amsterdamie. Jaka jest historia tła? Wydaje się, że sam Van Gogh był absolutnie zachwycony słonecznikami, co znalazło odzwierciedlenie zarówno w ilości obrazów na ich bazie, które stworzył, jak i opisach w listach, które pisał do brata i 1888 roku Van Gogh napisał: „Maluję z zapałem Marsylijczyka jedzącego bouillabaisse, co nie zaskoczy Cię, gdy chodzi o malowanie dużych słoneczników”. W zasadzie uwielbiał malować słoneczniki i wszyscy o tym wiedzieli. W tym samym liście tłumaczył, że jego marzeniem było pracować w pracowni u boku swojego przyjaciela Paula Gauguina i że planował stworzyć dekoracje na ściany składające się z ogromnych obrazów się domyślać, że sam Gauguin prawdopodobnie też był fanem słoneczników – szczególnie tych, które namalował Van Gogh. W 1889 roku Gauguin „zażądał” jednego z obrazów słonecznika w zamian za część swojej własnej pracy, którą pozostawił Van Goghowi, ku wielkiemu przerażeniu Vincenta:„Zdecydowanie podważam moje słoneczniki. Ma już dwóch, niech to go zatrzyma. A jeśli nie jest usatysfakcjonowany wymianą, jaką ze mną dokonał, może odebrać swoje małe płótno z Martyniki i swój autoportret, który przysłał mi z Bretanii, jednocześnie oddając mi zarówno mój portret, jak i dwa słoneczniki. płótna, które zabrał do Paryża. Więc jeśli kiedykolwiek poruszy ten temat, powiedziałem ci, jak się sprawy mają. Gdzie są Słoneczniki Van Gogha? Słynne obrazy słonecznika Van Gogha można znaleźć w różnych miejscach na całym świecie: Spotkanie w Nowym Jorku, The Muzeum Kröller-Müller w Otterlo Van Gogh Museum w Amsterdamie Muzeum Sztuk Pięknych w Bernie, Galeria Narodowa w Londynie, Filadelfijskie Muzeum Sztuki, Sompo Japan Museum of Art w Tokio i Neue Pinakothek w Monachium. Autoportret (1889) Co sprawia, że ​​ten obraz jest sławny? Często uważa się, że jest to ostatni autoportret Van Gogha, a także jego najbardziej charakterystyczny obraz na płótnie. Podczas gdy krytycy są podzieleni co do tego, czy Autoportret bez brody jest jego ostatnim obrazem przedstawiającym samego siebie, nie ma wątpliwości, który obraz jest bardziej znany. Ma podobne halucynacyjne wirujące wzory do Gwieździsta noci wskazuje na ogólne poczucie turbulencji i ciśnienia. Kiedy ludzie myślą o Van Goghu, to jest to mężczyzna, o którym myślą: intensywna, zamyślona postać pełna ekspresji i emocjonalnego zamieszania. Jaka jest historia tła? Van Gogh często malował swoje obrazy. Przychodzą mu na myśl różne powody (czysta artystyczna próżność lub chęć udokumentowania swoich fizycznych i psychicznych zmian), ale jest jeszcze jeden, który nie jest często poruszany: po prostu nie miał pieniędzy na opłacenie modeli usiądź godzinami na raz. Chociaż Van Gogh nie żył w skrajnej nędzy – mit, który często się powtarza – zarządzanie pieniędzmi było korespondencja z bratem ujawnia zależność od miesięcznego kieszonkowego od Theo, które nigdy nie wydawało się wystarczać, aby sprostać ambicjom Vincenta. Materiały artystyczne były wtedy drogie, podobnie jak teraz, a wynajęcie modela mogło być o krok za daleko dla kogoś, kto inspirował się przede wszystkim wszystkim historia tego obrazu podąża za własną podróżą Van Gogha, szczególnie w odniesieniu do jego zdrowia psychicznego. Podczas gdy w liście do brata (omawiając ten autoportret) twierdzi, że jest teraz w lepszym miejscu, z perspektywy czasu boleśnie oczywiste jest, że nie wszystko było dobrze. „Mam nadzieję, że zauważysz, że moja mimika stała się znacznie spokojniejsza, chociaż moje oczy wyglądają tak samo niepewnie jak wcześniej, a przynajmniej tak mi się wydaje”. Gdzie to jest? 📍 Musee d'Orsay, Paryż. Zjadacze ziemniaków (1885) Co sprawia, że ​​ten obraz jest sławny? Nie ma w nim tej kolorowej mocy gwiazdy, którą można znaleźć w niektórych jego późniejszych pracach, ale Zjadacze ziemniaków nadal uważany jest za jeden z najsłynniejszych obrazów Van Gogha. Stworzony w 1885 roku, nieco wcześniej niż inne obrazy, które do tej pory zaprezentowano, obraz ten ujawnia holenderskie korzenie silnym wpływem artystów ze szkoły haskiej (przede wszystkim Józefa Israelsa), Van Gogh starał się przedstawić realia życia chłopskiego takimi, jakimi było naprawdę: szorstkim, czasem brzydkim, ale także z autentycznością i sentymentem, jakie można znaleźć w rodzinnym otoczeniu. Jaka jest historia tła? Van Gogh uwielbiał ten obraz. Dwa lata po jej ukończeniu napisał list do swojej siostry, twierdząc, że ''… obraz chłopów jedzących ziemniaki, który zrobiłem w Nuenen, jest w końcu najlepszą rzeczą, jaką zrobiłem“. Jest prawdopodobne, że tematyka i wykonanie obrazu były bardzo bliskie sercu Van Gogha i że był naprawdę podekscytowany ukończeniem tego, co uważał za jedno ze swoich się również autentycznie zraniony krytyką, jaką otrzymał na obrazie od swojego przyjaciela, holenderskiego malarza Anthona van Rapparda, i surowo go zganił, stwierdzając, że „… nie miałam prawa potępiać mojej pracy w sposób, w jaki ty to zrobiłeś".Oprócz szczególnego miejsca w sercu artysty, obraz ten wyróżnia się z nieco ciemniejszych powodów: został skradziony nie raz, ale dwukrotnie – najpierw z Kröller-Müller Museum w 1988 roku, a następnie z Van Gogh Museum w 1991 roku. Przypadki, zwłaszcza te drugie (samochód ucieczkowy wywalił oponę i złodzieje zostali zmuszeni do pozostawienia obrazów), praca została zwrócona bezpiecznie i bez szwanku. Gdzie to jest? 📍 Van Gogh Museum, Amsterdam. Pole pszenicy z wronami (1890) Co sprawia, że ​​ten obraz jest sławny? W ostatnich dniach Van Gogh namalował kilka przedstawień otaczających go pól pszenicy. Spośród nich ten jest najbardziej znany, ale i najciemniejszy. Wydaje się pokazywać poczucie izolacji i samotności, ze ścieżką kończącą się na środku pola, prowadzącą donikąd, otoczoną przez wrony. To ponury wiele innych interpretacji obrazu – w tym myśl, że nie ma tu ani nuty niepokoju czy rozpaczy (Walther i Metzger) – i ostatecznie nie sposób poznać motywacji artysty. Wiemy na pewno, że dramatyczna paleta kolorów, rodzaj mieszanki między Gwieździsta noc i Słonecznikisprawia, że ​​jest to jeden z najbardziej instynktownych i uderzających obrazów Van Gogha. Jaka jest historia tła? Ukończone w lipcu 1890 r. mogło być ostatnim dziełem Van Gogha – niestety nie ma żadnych rozstrzygających listów ani zapisów w tej sprawie. Faktem jest, że ten obraz został ukończony w tym samym miesiącu, w którym Vincent strzelił sobie w klatkę piersiową, w pobliżu lub na przedstawionym polu pszenicy. Nie sposób patrzeć na ten obraz bez tej ponurej realizacji. Gdzie to jest? 📍 Van Gogh Museum, Amsterdam. Kwiaty migdałów (1888-1890) Co sprawia, że ​​ten obraz jest sławny? Mówiąc prościej, Van Gogha Kwiaty migdałów są piękne. Tematyka jest estetyczna, a radość artysty z ich malowania widać wyraźnie w efekcie końcowym. Ten konkretny obraz jest najsłynniejszym z całej serii poświęconej kwitnącym drzewkom migdałowym. Jednym mało znanym faktem na temat Van Gogha jest to, że miał obsesję na punkcie sztuki japońskiej i duży wpływ miały na niego drzeworyty i grafiki ukiyo-e. Inspirację stojącą za pracą można wyraźnie wywieść z tego japońskiego stylu artystycznego, z dziełem z 1887 r. Japonaiserie Kwitnąca Śliwka (po Hiroshige) – również na zdjęciu – będący zarówno hołdem dla japońskiego artysty Hiroshige, jak i zapowiedzią własnego arcydzieła Van Gogha. Jaka jest historia tła? Van Gogh cieszył się najbardziej produktywną erą swojej kariery podczas pobytu w południowej Francji, odnosząc się do Arles jako „Japonia Południa” ze względu na obfitość światła słonecznego i kwitnących drzew. Po raz pierwszy przybył w marcu 1888 roku, gdy drzewa owocowe zaczęły kwitnąć, i natychmiast zaczął malować w niemal niespotykanym tempie:„Jestem po uszy w pracy, bo drzewa kwitną i chcę namalować prowansalski sad z zadziwiającą wesołością”.To szczególne dzieło, najsłynniejszy obraz kwiatów migdałowca Van Gogha, powstał z innego szczególnego powodu: narodzin jego siostrzeńca, syna jego brata Theo. To jeden z nielicznych obrazów Van Gogha, w których widać nadzieję, radość i spokój – co czyni go jeszcze bardziej wyjątkowym. Gdzie to jest? 📍 Van Gogh Museum, Amsterdam. Irysy (1889) Co sprawia, że ​​ten obraz jest sławny? Van Gogha Irysy są chyba najlepszym przykładem artysty tworzącego prace o ekstremalnych walorach estetycznych. Obraz jest pełen światła, życia i naturalnego piękna – z nutą japońskiej inspiracji, którą można znaleźć w Kwiaty migdałów. Mówiąc najprościej, jest spektakularny i pełen kolorów.„[To] rzuca się w oczy z daleka. Irysy to piękne studium pełne powietrza i życia”. – Theo van Gogha. Jaka jest historia tła? Po zameldowaniu się w szpitalu z powodu pogarszającego się stanu zdrowia psychicznego Van Gogh niemal natychmiast rozpoczął pracę nad tym obrazem. Odniósł się do malarstwa jako „piorunochronu mojej choroby” i poświęcił się swojej pracy, tworząc przedstawienia ogrodu kwiatowego przytułku św. Pawła w sobie wyobrazić, że spędzenie całego dnia w ogrodzie dało Vincentowi pewien rodzaj spokoju lub spokoju, jakkolwiek by to nie było chwilowe. Podczas gdy sam artysta uważał to za po prostu „studium” (niewystarczająco dobre, aby samo w sobie było dziełem sztuki), jego brat Theo zdał sobie sprawę, że Vincent stworzył coś wyjątkowego i przesłał to do Société des Artistes Indépendants, gdzie był wystawiany obok Gwiaździsta noc nad Rodanem. Gdzie to jest? 📍Muzeum J. Paula Getty'ego w Los Angeles. Autoportret z zabandażowanym uchem (1889) Co sprawia, że ​​ten obraz jest sławny? Kiedy rozmawiamy z kimś o Van Goghu, nieuniknione jest, że rozmowa w końcu pójdzie w kierunku tego, co dokładnie stało się z jego uchem – przedstawionego na tym właśnie obrazie. Twórczość Van Gogha jest nierozerwalnie związana z jego życiem osobistym i wydarzeniami, które miały miejsce w trakcie jego artystycznej kariery. Obraz Van Gogha z zabandażowanym uchem jest ikoną, a czasem (niestety) pierwszym obrazem, który przychodzi na myśl, gdy ktoś myśli o Vincent van Gogh. Jaka jest historia tła? Mieszkając ze swoim przyjacielem (jest to temat do dyskusji) i kolegą artystą Paulem Gauguinem w Paryżu, Van Gogh okazał się być niezbyt idealnym współlokatorem. On i Gauguin często się kłócili, które czasami przybierały gwałtowny charakter. Uważa się, że podczas jednego z takich sporów Van Gogh doznał ataku i groził Gauguinowi brzytwą, zanim zamiast tego zranił się, odcinając część lewego ucha i przecinając tętnicę we własnej szyi. W zaostrzonym stanie psychicznym Vincent odwiedził miejscowy burdel i podarował płatek ucha jednej z prostytutek. Został przewieziony do szpitala następnego dnia, nie pamiętając wydarzeń, które miały miejsce. Inną rzeczą, która może być interesująca (po udzieleniu odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące uszu), jest częściowo pokazany japoński zwój ścienny w to oparte na prawdziwej grafice, którą Van Gogh posiadał i którą miał na swojej ścianie (na zdjęciu po lewej): Gejsze w krajobrazie, japońska grafika z lat 1870. XIX wieku, pokazująca, jak japońska sztuka wpłynęła na jego własną twórczość. Gdzie to jest? 📍 Galeria Courtauld, Londyn. Sypialnia w Arles (1888) Co sprawia, że ​​te obrazy są sławne? Ten obraz może być trzy razy bardziej znany niż inne z tej listy – ponieważ „Sypialnia w Arles” to tak naprawdę tytuł nadany trzem niemal identycznym pracom, wszystkie wystawiane w różnych muzeach na całym obraz przedstawia intymny obraz sypialni Van Gogha, dając niepowtarzalny wgląd w to, jak żył artysta. To tutaj wrócił po ciężkim dniu pracy i śnił w nocy. Wszystkie obrazy są stosunkowo proste i skromne, z silnym naciskiem na efektywne wykorzystanie koloru. „Pomalowałem ściany na jasnofioletowy. Podłoże ze sprawdzonego materiału. Drewniane łóżko i krzesła, żółte jak świeże masło; prześcieradło i poduszki, cytrynowo-jasnozielone. Narzuta w kolorze szkarłatnym. Okno, zielone. Umywalka w kolorze pomarańczowym; zbiornik, niebieski. Drzwi liliowe. I to wszystko." Jaka jest historia tła? To była sypialnia Van Gogha w „Żółtym domu”, który dzielił z Gauguinem. Zamknięte drzwi po lewej prowadziły do ​​dodatkowej sypialni, w której spał Gauguin. W liście do przyjaciela Vincent stwierdził, że oryginalny obraz z tej serii powstał z powodu przedłużającej się choroby, podczas której był przykuty do łóżka przez kilka i miłym faktem, na który uważni obserwatorzy mogą zauważyć, są miniaturowe portrety wiszące obok łóżka. To dziewiętnastowieczny odpowiednik powieszenia na ścianie polaroidów znajomych – na zdjęciu ludzie współcześni Van Goghowi i dobrzy przyjaciele Eugène Boch i Paul-Eugène Milliet. Gdzie oni są? 📍 1. wersja: Van Gogh Museum, Amsterdam. 📍 Druga wersja: Art Institute of Chicago. 📍 3. wersja: Musee d'Orsay, Paryż. Taras kawiarni w nocy (1888) Co sprawia, że ​​ten obraz jest sławny? Ten obraz był pierwszym, kiedy Van Gogh skupił się na tworzeniu swoich kultowych wieczornych teł z rozgwieżdżonym niebem – zaczął tworzyć Gwiaździsta noc nad Rodanem wkrótce potem, a następnie Gwieździsta noc. Kolory są natychmiast uderzające i można powiedzieć, że jest to obraz Van Gogha oparty na palecie kolorów i ciemnych sylwetkach w tak uwielbiany, że dokładne miejsce w Arles, w którym Van Gogh stworzył ten obraz, zostało odnowione na początku lat 1990., aby dokładniej przypominać (lub replikować) to miejsce, tak jak było, gdy artysta uwiecznił go na tym obrazie. Jaka jest historia tła? Sam Van Gogh był wówczas wyraźnie zainspirowany i był podekscytowany pomysłem przedstawiania nocy na swoich obrazach. Po przeprowadzce do Arles był pełen pomysłów i nadziei co do kierunku swojej sztuki. Mimo że minęły zaledwie dwa lata przed śmiercią, Van Gogh dopiero zaczynał kłaść podwaliny pod niektóre z jego najbardziej kultowych obrazów, ucieleśnionych w Taras kawiarni w nocy. „Teraz jest obraz nocy bez czerni. Nie ma nic poza pięknym błękitem, fioletem i zielenią, aw tym otoczeniu oświetlony kwadrat ma kolor jasnosiarkowy, cytrynowozielony. Niezwykle lubię malować na miejscu w nocy. W przeszłości rysowali i malowali obraz z rysunku w dzień. Ale uważam, że pasuje mi od razu namalować tę rzecz. Prawdą jest, że mogę wziąć niebieski za zieleń w ciemności, niebieski liliowy za różowy liliowy, ponieważ nie można wyraźnie rozróżnić natury tego tonu. Ale to jedyny sposób na oderwanie się od konwencjonalnej czarnej nocy przy słabym, bladym i białawym świetle, podczas gdy w rzeczywistości sama świeca daje nam najbogatsze żółcie i pomarańcze”. - Vincent van Gogh. Gdzie to jest? 📍 Muzeum Kröller-Müller, Otterlo. Czy jesteś zainspirowany do polowania na którąś z powyższych prac? Zobacz najsłynniejsze na świecie obrazy Van Gogha w muzeach poniżej!

Opis obrazu Vincenta van Gogha pt. "Dwanaście słoneczników w wazonie" Obraz "Słoneczniki" jest najbardziej znanym dziełem holenderskiego malarza -Vincenta van Gogha. Namalowany został w sierpniu 1888roku na południu Francji.Naczynia o dwóch odcieniach kończyły się wraz z dolną krawędzią obrazu.

#O slávnom maliarovi Vincentovi Van Goghovi je známe, že často používal svoje plátna viackrát, aby ušetril peniaze. Koncom 19. storočia nebolo maliarstvo prácou, ktorou sa človek vedel poriadne uživiť. Umelci sa stali slávnymi až po smrti. Nuž a moderné technológie objavili niečo, čo nikto nečakal. Rebríček 20 najdrahšie vydražených vecí: Čo, preboha, stálo pol miliardy dolárov? Jedna plátno, dve maľby Vedci v Škótskej národnej galérii začali s röntgenovaním obrazov. Nečakali, že vo Van Goghovom obraze Hlava roľníckej ženy nájdu ešte jeden obraz – konkrétne autorov portrét. „Objavili sme doteraz neznáme dielo slávneho Vincenta Van Gogha,“ oznámila kurátorka múzea Frances Fowle. Obraz ihneď označili za mimoriadne vzácny. Príbeh o jeho nájdení je až kuriózny. V galérii prebiehalo katalogizačné cvičenie pri príprave na nadchádzajúcu výstavu francúzskeho impresionizmu. Obraz Hlava sedliackej ženy daroval múzeu ešte anonymný právnik z Edinburghu v roku 1960. Keď vedúca tejto prípravy skúmala obrazy pod röntgenovým žiarením, zistila, že sa pozerá priamo do autorových očí. „Bolo to absolútne vzrušujúce,“ povedala vedúca prípravy Lesley Stevenson magazínu Guardian. „V tomto obraze Van Gogh použil olovenú bielu, veľmi ťažký pigment, ktorým svoju tvár namaľoval. Tento pigment sa pod röntgenovým žiarením objaví, podobný totiž máme aj v našej lebke.“ Van Gogh šetril, kde sa dalo Umelec Vincent Van Gogh bol známy aj svojím ťažkým životom. Dnes je síce jedným z hlavných predstaviteľov vtedajšieho expresionizmu, no vtedy mu ľudia príliš neholdovali. Často dokonca maľoval na obe strany svojho plátna, aby tým ušetril náklady spojené s maľovaním. To, že maľoval aj na svoje vlastné autoportréty, by mohlo byť novinkou. Nemusí to byť však úplne pravda. Škótska národná galéria vo svojej tlačovej správe uvádza, že v roku 1905, teda 15 rokov po Van Goghovej smrti bol obraz Hlavy roľníckej ženy uložený v múzeu v Amsterdame. Práve tu malo prísť k rozhodnutiu prelepiť ním jeden z maliarových autoportrétov, ktorý sa považoval za nedokončený. Odvtedy je viac ako sto rokov skrytý pod nánosom lepidla a zarámovaný. „Toto je významný objav, preto pridáva niečo navyše k Van Goghovi“ dodáva vedúca prípravy Lesley Stevenson. „Pokiaľ ide o naše ďalšie kroky, je toto veľa, o čom treba premýšľať. Pre niekoho môže ísť o banalitu, no pre nás je to krok vpred. Sme znova bližšie k sumarizácii života jedného neuveriteľného umelca.“ Ešte viac zaujímavých noviniek, rozhovorov, módy, kvízov, vtipov a inšpirácie? Poď k nám na Instagram! . 377 68 106 152 2 389 298 361

obraz vincenta van gogha krzesło